Zalecenia terapeutyczne

Zalecenia terapeutyczne mogą obejmować między innymi:

• trening umiejętności społecznych,
• terapię logopedyczną,
• terapię psychologiczną,
• terapię pedagogiczną,
• terapię integracji sensorycznej.

Terapia integracji sensorycznej

Zaburzenia Integracji Sensorycznej (SI)

Procesy integracji sensorycznej (SI) rozwijają się w sposób naturalny i automatyczny w wyniku spontanicznej, różnorodnej, typowej dla wieku aktywności dziecka. Dlatego dzieci lubią przetaczanie, huśtanie, skakanie, bieganie, trafianie do celu, granie w piłkę, zabawy na placach zabaw. Jednak powstają sytuacje, gdy dziecko na kolejnych etapach rozwoju nie doświadcza tych bodźców, unika ich, lub jego mózg nie potrafi ich dobrze zinterpretować, co utrudnia jego funkcjonowanie w otoczeniu.

Niektóre objawy wskazujące na możliwe nieprawidłowości w zakresie SI.

Wiek niemowlęcy i wczesnodziecięcy:

• rozwój ruchowy przebiega nieharmonijnie i z opóźnieniem,
• unikanie kontaktu z bliskimi jak i obcymi ludźmi,
  nietolerancja ubrań, mycia, hałasu,
• lęk przed poruszaniem się po różnych, powierzchniach, wysokościach,
• nadaktywność, brak umiejętności wyciszenia i skupienia na zabawie lub ospałość i apatyczność,
• niska kreatywność w zabawie

Wiek przedszkolny:

• nadmierna reakcja na hałas, dotyk, zapach,
• trudność w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami, wycofanie lub zbyt mocne przyciskanie, przytulanie, napieranie, dobijanie do nich, do ścian/mebli,
• nieostrożność w zabawach z innymi, niezgrabność ruchowa,
• nadaktywność, bycie ciągle w ruchu lub unikanie aktywności,
• brak skupiania wzroku na wykonywanych czynnościach,
• niechęć do huśtania się na huśtawce lub nadmierne dążenie do huśtania się, kręcenia się,
• trudności lub niechęć do nauki jazdy na rowerze,
• brak planowania ruchu, pomysłu na pokonanie przeszkód i wykonywanie danych czynności, tracenie wątku.

Na czym polega terapia integracji sensorycznej i co daje dziecku.

Terapia w sposób „zabawowy”, ale uporządkowany dostarcza określone bodźce do układu nerwowego, pomaga w ich prawidłowej interpretacji i adekwatnej odpowiedzi.
Praca terapeuty z dzieckiem oraz zaangażowanie rodziców w codziennych relacjach z nim pozwala na poprawę funkcjonowania w otoczeniu, we wchodzeniu w lepsze interakcje z rówieśnikami, lepszą koordynację i koncentrację. Każdy sukces poprawia samoocenę dziecka i ponosi jego wartość.

Wczesne wspomaganie rozwoju 

Wczesne wspomaganie rozwoju realizujemy zarówno dla naszych przedszkolaków, jak i dla dzieci spoza przedszkola.

Wszystkie dzieci niepełnosprawne i zagrożone niepełnosprawnością mają prawo do bezpłatnej, kompleksowej, profesjonalnej pomocy od urodzenia, albo od momentu wykrycia niepełnosprawności, aż do podjęcia przez dziecko obowiązku szkolnego. Pomoc ta ma na celu niwelowanie/minimalizowanie czynników zakłócających rozwój dziecka, pobudzanie rozwoju psychomotorycznego i społecznego dziecka.

Zajęcia mogą być realizowane w placówce przedszkolnej, która realizujących Wczesne Wspomaganie Rozwoju u dzieci. Zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju prowadzą wykwalifikowani specjaliści, terapeuci posiadający przygotowanie merytoryczne i praktyczne, odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności dziecka (psycholog, logopeda, pedagog, surdopedagog, oligofrenopedagog, fizjoterapeuta, terapeuta SI, specjalista komunikacji wspomagającej, specjalista wczesnej interwencji), którzy tworzą zespół wczesnego wspomagania. Pracę zespołu koordynuje Dyrektor Placówki. Zajęcia te są prowadzone w wymiarze godzin określonych zgodnie z przepisami.

Realizacja zaleceń z opinii wczesnego wspomagania rozwoju w naszym Przedszkolu jest bezpłatna.

Zalecenia terapeutyczne

Zalecenia terapeutyczne mogą obejmować między innymi:

• trening umiejętności społecznych,
• terapię logopedyczną,
• terapię psychologiczną,
• terapię pedagogiczną,
• terapię integracji sensorycznej.

Terapia integracji sensorycznej

Zaburzenia Integracji Sensorycznej (SI)

Procesy integracji sensorycznej (SI) rozwijają się w sposób naturalny i automatyczny w wyniku spontanicznej, różnorodnej, typowej dla wieku aktywności dziecka. Dlatego dzieci lubią przetaczanie, huśtanie, skakanie, bieganie, trafianie do celu, granie w piłkę, zabawy na placach zabaw. Jednak powstają sytuacje, gdy dziecko na kolejnych etapach rozwoju nie doświadcza tych bodźców, unika ich, lub jego mózg nie potrafi ich dobrze zinterpretować, co utrudnia jego funkcjonowanie w otoczeniu.

Niektóre objawy wskazujące na możliwe nieprawidłowości w zakresie SI.

Wiek niemowlęcy i wczesnodziecięcy:

• rozwój ruchowy przebiega nieharmonijnie i z opóźnieniem,
• unikanie kontaktu z bliskimi jak i obcymi ludźmi,
  nietolerancja ubrań, mycia, hałasu,
• lęk przed poruszaniem się po różnych, powierzchniach, wysokościach,
• nadaktywność, brak umiejętności wyciszenia i skupienia na zabawie lub ospałość i apatyczność,
• niska kreatywność w zabawie

Wiek przedszkolny:

• nadmierna reakcja na hałas, dotyk, zapach,
• trudność w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami, wycofanie lub zbyt mocne przyciskanie, przytulanie, napieranie, dobijanie do nich, do ścian/mebli,
• nieostrożność w zabawach z innymi, niezgrabność ruchowa,
• nadaktywność, bycie ciągle w ruchu lub unikanie aktywności,
• brak skupiania wzroku na wykonywanych czynnościach,
• niechęć do huśtania się na huśtawce lub nadmierne dążenie do huśtania się, kręcenia się,
• trudności lub niechęć do nauki jazdy na rowerze,
• brak planowania ruchu, pomysłu na pokonanie przeszkód i wykonywanie danych czynności, tracenie wątku.

Na czym polega terapia integracji sensorycznej i co daje dziecku.

Terapia w sposób „zabawowy”, ale uporządkowany dostarcza określone bodźce do układu nerwowego, pomaga w ich prawidłowej interpretacji i adekwatnej odpowiedzi.
Praca terapeuty z dzieckiem oraz zaangażowanie rodziców w codziennych relacjach z nim pozwala na poprawę funkcjonowania w otoczeniu, we wchodzeniu w lepsze interakcje z rówieśnikami, lepszą koordynację i koncentrację. Każdy sukces poprawia samoocenę dziecka i ponosi jego wartość.